مقدمه :
       انقلاب مشروطه ايران ، يکي از مهم¬ترين وقايع اوايل قرن بيستم به شمار مي¬رود ، به طوري که برخي از مورخان آن را سرآغاز تاريخ معاصر ايران مي¬دانند . تکوين و پيدايش اين انقلاب در ايران ، از علل و عوامل متعدد ، مشارکت گروه¬ها و طبقات مختلف اجتماعي با آراء و افکار گوناگون و انگيزه¬ها و اهداف متفاوت ريشه گرفت. عنصر دين، باورهاي ملي ، انديشه¬هاي نو ، نقش آفريني علماء ، آزادي¬خواهان ، منورالفکران و ديگر گروه¬هاي اجتماعي عناصر سازنده و شکل دهنده اين انقلاب بودند . مجموعه¬ي اين مؤلفه¬ها به کرات موردبازخواني قرار گرفته¬اند. اما هنوز در پناه واکاوي انگيزه¬ها و علل واقعي برخي رخدادهاي آن عصر ، ناگفته¬هاي مهمي آشکار مي¬ شود . گرچه به بعضي ازعوامل به مقتضاي زمان و جايگاه آنها بطور قابل توجهي پرداخته شد. اما بعضي از رگه¬هاي اثرگذار تاريخي عمداً يا سهواً به وادي فراموشي سپرده شده يا بسيارکمرنگ بيان شده است، به عنوان نمونه به "نقش بختياري¬ها "در انقلاب مشروطه به طور عام، نسبت به ساير عوامل کمتر توجه شده و از آن ميان ، تأثير ارتباط ميان علماي اصفهان و خوانين بختياري واثر گذاري باورهاي مذهبي و پيشينه¬ي ديني ، در اين پيوند به ندرت مورد بررسي قرار گرفت . به همين مناسبت دراين پژوهش سعي بر آن است تا اين خلأ در حد توان با اتکاءبه منابع و مستندات تاريخي بازخواني شود .

ادامه در ادامه مطلب...